Wraak - Vera Steenput

 

Nu kraakt er iets in mij.

Wortels scheuren de aarde
stamtijden dreunen harder
woedend waaien rode bladeren
ik drop notenbommen op hun koppen

brand woedt vanbinnen stuurlozen stikken
twijgen geselen ranselen takkenwijven
ik bezem en borstel takkenwijven
en stuurlozen in ravijnen
waar bolides
creperen.

Ceçi n’est pas un arbre.