Over deze blog
Inleiding door Patrick Bernauw & Martine Van Huffel
Ik werk al een tijdje
samen met Martine Van Huffel, een bekende herboriste die cursussen, workshops
en lezingen organiseert rond kruiden. Zij richtte een eigen uitgeverij op,
Eyneakker, waarmee ze tot nu toe drie prachtig geïllustreerde kijk-, lees- en
doeboeken op de markt bracht, bestemd voor kinderen – maar even interessant
voor volwassenen: Leni’s Kruidenboek, Raphaels Kruidentocht en Lias’
Kruidenvaart. Martine legde mij in 2022 een idee voor: laat ons een
schrijfproject opstarten rond de herstellende, helende kracht van de natuur. Het
leek mij een ideaal concept om mijn cursisten creatief schrijven aan de Academie voor Podiumkunsten in Aalst en het Conservatorium van Mechelen op los
te laten.
Deze blog is het eerste product van het project dat ergens onderweg de naam Tuin van Troost kreeg. Een verzameling teksten - poëzie en proza, fictie en non-fictie – die voor permanente uitbreiding vatbaar is. Illustraties gemaakt met artificiële intelligentie, via programma's als Midjourney of Nightcafé. En ook al eens een hoorspel: De Bloementocht bijvoorbeeld, geschreven door Rita Laureys en opgenomen met de verenigde schrijversklassen van de Academie voor Podiumkunsten.
Patrick Bernauw
Er zit iets troostends in het feit dat planten niet sterven, maar terugkomen. En tijdens een wandeling op een begraafplaats viel het mij ook op, dat opzij of onderaan de oude verweerde stenen graven met hun onleesbare inscripties en scheefgevallen kolommen, plots een plant of een bloem verscheen, die zich door de stenen wrikte en gewoon… bloeide. Rond de koude, dode stenen zit zacht, warm en levend mos, als een beschermende mantel.
Ik ben gaan spelen met de
symboliek en de etymologie van een aantal planten, bijvoorbeeld de Solanum
dulcamare (de Bitterzoet). De plant proeft zoals hij klinkt: eerst bitter,
dan zoet. Maar in het Latijn is het eerst zoet en dan bitter? Kauw je op de
stengel, dan proef je ook eerst zoet en dan bitter, zoals herinneringen… of de
waarheid… dubbel kunnen zijn. ‘Solanum’ komt van ‘solare’: troosten, consolatio,
troost. Als je iemand troost, gebeurt er iets met je – ‘con-solatio’: je bent
niet meer alleen, het leed of de pijn worden verzacht… Er is soelaas gebracht.
De bloem is een perfecte
schoonheid. De plant klimt, maar zonder hechtranken – ze is gewoon vastberaden
en vindingrijk… zoals de liefde? De bessen zijn glanzend rood maar giftig:
zoals schoonheid, ook die kan verraderlijk zijn. Het zoete zit verborgen, je moet
het zoeken en door het bittere heen bijten. In de middeleeuwen gaf men de plant
dan ook aan iemand die van op grote hoogte gevallen was en diep gekwetst
vanbinnen…
Martine Van Huffel
.png)
Reacties
Een reactie posten