Tulpomanie - Vera Steenput

 

Jan Jacobszoon uit Haarlem 

die was geslaagd in ’t leven 

Hij had voor vrouw en kinderen 

een schoon pand bijeengeweven

Maar op een dag werd hij bezeten 

door één tulp met strepen en rood-geel gevlamd 

Zij had in zijn verstand gebeten 

en zijn kop geheel verlamd

Op de koopdag zat hij in de herberg; gerstenat in de pot 

sloeg met zijn vuist op tafel en toen…deed hij zijn bod :

 “Heer veilingmeester, ik geef mijn huis voor deze bol 

die in de lente mij zal schenken zijn kleuren rijk en vol.”

Toen kwam die vreselijke maand van maart 

Als een kaartenhuis stortten de prijzen ineen 

Menigeen verloor al wat hij had gespaard 

De tulpendroom was over; de stad hing vol geween

Gespeeld en verloren had Jan Jacobszoon 

Met zijn gezin liep hij op straat te dolen 

Hij werd het doel van grove spot en hoon 

Zat ’s nachts onder de brug verscholen

Drie dagen later dreef zijn lijk al in de gracht 

Het volk kwam snel te hoop gelopen 

Daar lag een man die in zijn dwaasheid had gedacht 

de schoonheid van een bloem te kunnen kopen