Herfst - Goedele Goetelen
Daar is hij dan
met zijn deken van vuurkleuren
en zijn
dichte mist over de velden.
Hagelbuien, storm en windvlagen
rukken weg
wat los hangt.
Wat los gelaten mag.
Laat de wind waaien
door de wirwar
van je donkere gedachten.
Kale takken
schenken licht en ruimte in het bos.
In jouw stille bos.
een heel mooi sfeerbeeld, de eerste strofe is wel meer reëel van toon terwijl de volgende eerder filosofisch en poëtisch zijn
BeantwoordenVerwijderen